Elke scheiding heeft fiscale gevolgen. Van je partner scheiden is ook zonder de fiscus al ingewikkeld genoeg. Logisch dat je vast wel interesse hebt in de gevolgen van een echtscheiding voor je belastingaangifte. Maar dat je zelf misschien niet goed van de hoed en de rand weet.
Voorkom dat je iets over het hoofd ziet: neem tijdens of direct na je scheiding contact op met een goede belastingadviseur. Zo weet je zeker dat je niet teveel belasting betaalt als gevolg van de veranderingen in je persoonlijke situatie. De meest belangrijke fiscale aandachtspunten lees je hieronder.
Je bent automatisch fiscaal partner als je getrouwd bent en op hetzelfde woonadres staat ingeschreven als je partner. Zodra je niet meer op hetzelfde adres staat ingeschreven én het verzoek tot echtscheiding is ingediend bij de rechtbank, vervalt het fiscaal partnerschap. Het voordeel van fiscaal partnerschap is dat je inkomen en aftrekposten samen fiscaal zo voordelig mogelijk mag verdelen.
Let op! Als je gaat scheiden, dan is het tijdstip van indienen van het verzoek tot echtscheiding bij de rechtbank leidend voor de fiscus. Wil je zoveel mogelijk belastingvoordeel uit je scheiding halen? Houd dan rekening met de datum van indienen. Waarom? Denk bijvoorbeeld aan heffingskortingen voor alleenstaande ouders. Hiervoor kom je alleen in aanmerking als je meer dan de helft van het jaar alleenstaand en geen fiscaal partner meer bent. Het echtscheidingsverzoek moet van de fiscus dus voor 1 juli ingediend zijn.
Ook voor de hypotheekrenteaftrek is het even goed kijken. Volgens de wet is in principe alleen de hypotheekrente van een eigen woning waar je ook zelf woont aftrekbaar. In geval van scheiding komt het vaak voor dat één van de partners niet meer in de woning woont. Mag je dan toch de hypotheekrente nog steeds wel aftrekken? Ja, dat mag nog voor een periode van maximaal twee jaar. Maar dan wel alleen jouw helft van het totale bedrag. De helft van je ex mag je niet gebruiken voor aftrek. Wel mag je dit eventueel als partneralimentatie opgeven en aftrekken. Stem dit wel goed af met je ex, de bedragen moeten uiteraard wel overeenkomen.
En als juist jijzelf in het huis woont en de hypotheekrente betaalt? Mag je dan wel het volledige bedrag aftrekken? Nee, dan geldt hetzelfde. Je mag de helft aftrekken als hypotheekrente en eventueel de andere helft als partneralimentatie opgeven aan de fiscus.
Na het verstrijken van de twee jaar mag je jouw deel van de hypotheekrente niet meer aftrekken. Jouw aandeel verschuift dan naar box 3. Doe altijd in onderling overleg met je (toekomstige) ex aangifte. Zeker zolang jullie nog een gemeenschappelijke woning en hypotheek hebben. Lukt onderling overleg niet? Schakel dan een begeleidende belastingadviseur in. Het scheelt je vrijwel zeker geld.
In de Wet Erf- en Schenkbelasting is helaas geen bijzondere vrijstelling opgenomen voor een verkrijging tussen echtgenoten. Tenzij één van beiden overlijdt. Verkrijging is het schenken (verdelen) van het gemeenschappelijk bezit tussen de twee partijen. Jij geeft een deel van jullie gezamenlijke bezit aan je partner en je krijgt zelf ook je eigen deel. In het geval van scheiding geldt in beginsel een fiscale basisvrijstelling van ongeveer € 2.000,–. Elk schenkingsbedrag daarboven is fiscaal belast.
Het toegewezen krijgen van alimentatie brengt kosten met zich mee. Denk hierbij aan bijvoorbeeld de advocaatkosten. Deze kosten zijn aftrekbaar van de inkomstenbelasting voor degene die alimentatie ontvangt. Degene die de alimentatie betaalt, mag helaas niets hiervan opgeven voor belastingaftrek.
Ben je ondernemer? Dan is het raadzaam dat je tijdens een scheiding een accountant en een fiscalist raadpleegt. Tijdens een scheiding worden vermogensrechten overgedragen en overdrachten worden normaal gesproken belast.
Maar in het geval van scheiding hanteert de fiscus speciale regelingen. Hierdoor verloopt de overdracht van jouw vermogensrechten soms ‘geruisloos’. De fiscus schuift de belasting dan door. Laat je hierover als ondernemer of als partner van de ondernemer goed informeren door een deskundige. Niemand betaalt immers graag meer belasting dan strikt noodzakelijk.
