Tijdens mijn huwelijk was er aan geld geen gebrek. We hadden beide een goede baan en konden de vaste lasten makkelijk betalen. Dat werd anders na mijn scheiding. Als alleenstaande moeder genoeg inkomen genereren werd een hele uitdaging.
Eigenlijk zou ik een full-time baan moeten hebben om alle rekeningen te kunnen betalen. Maar ik wilde er ook zijn voor mijn kinderen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om ze elke dag na school naar de bso te sturen. Dan zou onze tijd samen neerkomen op een uurtje voor het slapen gaan en om de week het weekend. Ik voelde me een slechte moeder als ik er alleen al over nadacht.
Geld verdienen na de scheiding
Toch moest ik zorgen dat er brood op de plank kwam en daarvoor was voldoende salaris nodig. Met de drie dagen die ik vroeger werkte redde ik het niet. Na wat rondvragen op het schoolplein bleek menig moeder, mét man, maximaal twee tot drie dagen te werken. Alleenstaande moeders kregen heel wat meer op hun bord. Er moest minimaal vier dagen per week gewerkt worden om de kids van voedsel en nieuwe gymschoenen te voorzien.
De moeders uit complete gezinnen vielen bijna om als een alleenstaande moeder haar werkuren noemde. “Hoe doe je dat dan met de kinderen en je huishouden?!” Dat was inderdaad de vraag die ik mezelf ook stelde, hoe moest ik dit in vredesnaam gaan doen?
De andere alleenstaande moeders konden niet anders dan bevestigen dat het zwaar is. Er zijn heel wat ballen hoog te houden als alleenstaande moeder. Van werk, kinderen en huishouden tot sociale contacten die ook aandacht nodig hebben. Toch waren ze er stuk voor stuk van overtuigd dat werken hen een leukere moeder maakte. En, heel simpel, ze konden niet anders.
Dat kon ik wel begrijpen. Ik had een leuke baan die mij uitdaging gaf, inspiratie en energie. De leuke projecten, klanten en mijn collega’s zou ik niet willen missen. Toch kreeg ik steeds meer moeite met de werktijden.
Genoeg inkomen en tijd voor de kinderen
Hoe langer het duurde, hoe pittiger ik het vond worden. Ik werkte regelmatig avonden over of ik nam werk mee naar huis om het in het weekend af te maken. Het viel me zwaar om altijd scherp op mijn werk te verschijnen, de leukste moeder te zijn en ook nog een leuke vriendin als ik in het weekend compleet uitgeput was.
Aan de buitenkant zag het er misschien uit alsof ik het allemaal goed voor elkaar had, maar in werkelijkheid liep ik mezelf compleet voorbij. Als er in de schoolmailing werd gevraagd om hulpmoeders voelde ik me vaak verplicht om ook eens een handje uit te steken zoals vroeger, maar als alleenstaande werkende moeder was daar gewoon geen tijd meer voor.
Dit moest toch ook anders kunnen? Was er niet een manier om voldoende inkomen te genereren en meer tijd voor mijn kinderen te hebben?
Een spannende stap in het onbekende
Al heel lang liep ik met de droom om ooit mijn eigen bedrijf te beginnen. Eigenlijk heb ik altijd gedacht dat het bij een droom zou blijven. Ik vond de stap veel te eng. De zekerheid van een vaste baan achter me laten en in het onbekende stappen, dat was niets voor mij.
Door mijn scheiding ben ik anders naar het leven gaan kijken. Ook na mijn scheiding stapte ik het onbekende in. Een pad zonder verlichting, zonder richtingaanwijzers. Gaandeweg kwam ik erachter dat ik zelf de richting kon bepalen. Dat het pad ging waar ik het wilde hebben. Waarom zou ik niet nog een stap verder gaan en mijn droom nastreven?
Met wat hulp van vrienden en familie heb ik de stap gezet. Wel voorzichtig, want ik had natuurlijk wel mijn verantwoordelijkheid. Ik kon het niet maken om mijn kinderen zonder eten naar bed te sturen, dus begon ik mijn bedrijf in de avonduren, naast mijn vaste baan.
Al snel kwam het op gang, veel sneller dan ik had verwacht. Al na een aantal maanden ben ik teruggegaan naar parttime werken, zodat ik meer tijd aan mijn bedrijf kon besteden. Na een jaar was het zover, de moeilijke keus. Stoppen met mijn baan en volledig inzetten op mijn inmiddels goedlopende bedrijf…
Er zijn voor mijn kinderen naast mijn werk
Ik heb de sprong in het diepe gemaakt en ben daar nog steeds dankbaar voor. Nadat ik mijn vaste baan had opgezegd kwam mijn bedrijf pas goed van de grond. En omdat ik vanuit huis werk, ben ik er altijd voor de kinderen als ze uit school komen. Mijn uren kan ik flexibel indelen, dus is het een keer mooi weer, dan gaan we iets leuks doen ’s middags. Het werk pak is ’s avonds gewoon weer op, als de kinderen op bed liggen.
Ik had nooit verwacht dat ik als alleenstaande mijn eigen bedrijf zou runnen en daar zoveel plezier aan zou beleven. Zo zie je maar…
