Drie stellingen over het familierecht. Wat vinden jullie?

Discussie in het familierecht

Er zijn zo van die kwesties in het familierecht waarover je allemaal een andere mening kunt hebben. Nou ben ik erg benieuwd wat jullie vinden. Ik heb 3 veel voorkomende discussiepunten uit mijn familierechtpraktijk op een rij gezet.

#1: Partneralimentatie of niet?

Moet je als ex echtgenoten, ook na de scheiding nog voor elkaar verantwoordelijk blijven? Of is het na het huwelijk over en moet ieder gewoon op eigen benen staan. Voorstanders van partneralimentatie wijzen vaak op de rolverdeling in het huwelijk. Dat één partner een grotere rol had in het huishouden en de zorg voor de kinderen. Hierdoor werd de andere partner dan in staat gesteld carrière te maken. Dit zou dan na de scheiding gecompenseerd moeten worden door het betalen van partneralimentatie. Tegenstanders zeggen dat ieder voor de eigen keuzes verantwoordelijk is. Als één partner ervoor kiest om meer thuis te zijn dit voor eigen rekening dient te blijven. Ertussenin zitten de gematigden die vinden dat als een echtgenoot na de scheiding een veel groter deel van de zorg voor de kinderen draagt hier een vergoeding tegenover kan staan. Dit ingeval dat de zorg voor de kinderen fulltime werk belemmert. Dit zou in de vorm van partneralimentatie kunnen zijn maar ook in een hogere kinderbijdrage.

Zijn jullie voor, tegen of kiezen jullie de middenweg?

#2: Zorg voor kinderen gelijk delen of niet?

Kinderen hebben volgens de wet recht op een gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders. De rechter heeft al bepaald dat dit niet inhoudt 50/50 tijdsverdeling. Een gelijkwaardige verzorging kan dus ook op andere manieren worden vormgegeven. Hebben ouders volgens jullie recht op een gelijkwaardige zorgverdeling qua tijd? Of anders gezegd hebben ouders de plicht om na de scheiding de helft van de zorg op zich te nemen?

Voorstanders zijn het hiermee eens. Ouders hebben gelijke rechten en plichten. Een co-ouderschap waarbij de zorg gelijk (50/50) wordt verdeeld is het uitgangspunt tenzij dit aantoonbaar niet goed is  voor de kinderen. Gelijke rechten en gelijke plichten, goed voor ouders, kinderen en de zelfstandigheid voor beide partners na het huwelijk. Tegenstanders zijn het hiermee niet eens. Zij vinden dat kinderen bij een ouder horen te wonen (vaak moeder) en dat de kinderen een echte vaste woonplaats moeten hebben om zich goed en stabiel te ontwikkelen. Een co-ouderschap is alleen maar goed voor de ouders, niet voor de kinderen. Zou u het leuk vinden om, om de week uw boeltje te moeten pakken om naar uw andere huis te gaan, nee toch?

Wat vinden jullie?

#3: gemeenschap van goederen wel of niet?

Nu staat in de wet de gemeenschap van goederen. Dit betekent dat door het huwelijk alle bezittingen en schulden ineens gemeenschappelijk worden. Dit op wat uitzonderingen na, bijvoorbeeld een erfenis waaraan een uitsluitingsclausule zit. Voorstanders vinden dit een goede zaak. Je trouwt toch om alles te delen? Voor altijd? Tegenstanders vinden dit niet meer van deze tijd. Ruim 30% gaat scheiden en dan zit je opgescheept met de schulden van de ander of je moet alles delen. Dat kan niet de bedoeling zijn. Alles privé! Dat moet het uitgangspunt zijn. Ok tijdens het huwelijk blijf je twee zelfstandige en gelijkwaardige personen. Ieder heeft een eigen inkomen en ieder kan zelf doen wat hij / zij wil. De middenweg ligt in lijn met de nieuwe wet. Er komt waarschijnlijk een wet aan waardoor het voorhuwelijkse vermogen en de voorhuwelijkse schulden privé blijven. Alles wat tijdens het huwelijk wordt opgebouwd (behalve wat uitzonderingen zoals de erfenis met uitsluiting) wordt gemeenschappelijk.

En, wat wordt het, alles, niets of een beetje?