In sommige gevallen is een scheiding een gezamenlijke keuze, maar het komt voor dat je deze keuze in je eentje maakt. Je partner wil misschien helemaal niet scheiden of jullie zijn het totaal niet met elkaar eens wanneer het over de invulling van de scheiding gaat. In dat geval is het mogelijk om een eenzijdig verzoekschrift tot scheiden in te dienen. Ik leg je uit wat dit inhoudt en waar je rekening mee moet houden wanneer je dit proces start.
Wat is een eenzijdige scheiding?
De naam geeft het misschien al weg, maar een eenzijdige scheiding houdt in dat slechts één partner een verzoek tot scheiding indient. Het maakt dan niet uit of je partner meewerkt of niet, want dit verzoek kan altijd ingediend worden. Je stelt dit verzoek met een advocaat op en start zo de scheidingsprocedure.
De uitdaging bij een eenzijdige scheiding is dat jij en je partner toch afspraken met elkaar moeten gaan maken. Dit kun je uitvechten met je advocaten, maar de rechter kan ook oordelen over de scheiding en welke afspraken terecht zijn.
Wat is een verzoek tot nevenvoorzieningen?
Wanneer je een eenzijdige scheiding aanvraagt, doe je dat vaak samen met een verzoek tot nevenvoorzieningen. Dit is een document waarin je alle zaken bespreekt die samenhangen met de scheiding. In principe is het jouw opzet voor een eerlijke verdeling van financiën, kinderzorg en andere zaken die geregeld moeten worden. Zo bespreek je wat je met de woning zou willen doen, hoe je de verdeling van de kinderzorg voor je ziet en welke alimentatie je eerlijk lijkt.
Een advocaat kan je helpen met het uitzoeken van deze zaken. Door een verzoek tot nevenvoorzieningen aan je echtscheidingsverzoek toe te voegen, geef je bij de rechter aan hoe jij de afhandeling van de scheiding voor je ziet.
Hoe gaat een eenzijdige scheiding in zijn werk?
Een eenzijdige scheiding duurt over het algemeen langer dan een gezamenlijke scheiding. Je moet namelijk veel stappen doorlopen voordat de scheiding helemaal rond is:
- Stap 1: in gesprek met je advocaat. Samen met je advocaat stel je een eenzijdig verzoek tot scheiding op en dien je dit in bij de rechtbank.
- Stap 2: reactie van je partner. Je partner kan ofwel akkoord gaan met je ingediende verzoek of in verweer gaan. Gaat je partner akkoord, dan zijn verdere stappen niet nodig.
- Stap 3: verdeling maken. Het is nu tijd om samen, eventueel met behulp van jullie advocaten, afspraken te maken over de verdeling van de financiën, kinderzorg, de woning, et cetera. Komen jullie er niet uit? Dan kan de rechter de verdeling bepalen.
- Stap 4: zitting. Jij en je partner worden uitgenodigd voor een zitting in de rechtbank. Hier krijgen jullie allebei de kans om jullie zegje te doen en de rechter doet vervolgens uitspraak over de scheiding.
- Stap 5: hoger beroep. Is één van de twee het niet eens met de uitspraak van de rechter? Dan kan hij of zij in hoger beroep gaan.
- Stap 6: echtscheiding inschrijven. Gaan jullie akkoord met de uitspraak van de rechter, dan liggen alle afspraken vast en moeten jullie de scheiding inschrijven bij de gemeente.
Waar moet je rekening mee houden?
Een van de belangrijkste dingen om te onthouden tijdens een eenzijdige scheiding is dat het proces vaak langer en pijnlijker is. Het is altijd makkelijker om vooraf duidelijke afspraken te maken en dan pas een verzoek in te dienen bij de rechter. Zo weet je ook zeker dat jullie beiden tevreden kunnen zijn met de uitkomst. Twijfel je of je samen tot goede afspraken kunt komen? Schakel dan een mediator in om het gesprek in goede banen te leiden.
Zijn er kinderen in het spel? Houd er dan rekening mee dat de situatie dan net wat complexer kan worden. Zo kan het zijn dat er een gezinsvoogd of medewerker van de Raad voor de Kinderbescherming bij de rechtszaak betrokken wordt. Dit geldt alleen wanneer er aanleiding is om te denken dat er te weinig rekening wordt gehouden met het welzijn van de kinderen.
Gerelateerde informatie
In de kennisbank op mijn website vind je tientallen handige blogs en artikelen.
