Als je kinderen hebt en gaat scheiden, zijn jullie verplicht een ouderschapsplan op te stellen én de kinderen daarbij te betrekken. Dat is waarschijnlijk een gesprek waar je tegenop ziet, net als tegen het gesprek waarin jullie de kinderen vertellen dat jullie gaan scheiden. Je wilt graag naar de kinderen luisteren, maar ze niet het gevoel geven dat ze tussen jullie moeten kiezen. Hoe ga je dat gesprek dan op een goede manier aan?
Luister naar de kinderen…
Bedenk dat het voor de kinderen juist heel fijn kan zijn om bij het ouderschapsplan betrokken te worden. De scheiding wordt zo meer tastbaar, anders is het een soort donkere wolk die maar boven hun hoofd blijft hangen. Bovendien is het een moment waarop ze hun wensen en gevoelens mogen uiten en kunnen aangeven waar ze zich prettig bij voelen. Het hangt wel van de leeftijd en ontwikkeling van het kind af in hoeverre je ze daadwerkelijk kunt betrekken. Het landelijk overleg van familierechters (LOVF) adviseert om kinderen vanaf 6 jaar te betrekken bij het ouderschapsplan.
Tips:
- Voer het gesprek samen. Daarmee laten jullie zien dat jullie ook na de beslissing om te gaan scheiden nog dingen samen kunnen doen.
- Praat met de kinderen op een manier die past bij hun belevingswereld. Op de website van de rechtspraak staan goede voorbeelden van de vragen die je per leeftijdscategorie kunt stellen.
- Trek niet te snel conclusies en vul geen zaken in omdat je je kind wel denkt te kennen. Luister goed, vraag door en vat samen om te kijken of jullie het goed begrepen hebben.
- Praat met jongere kinderen niet over kinderalimentatie. Rechters doen dit ook pas vanaf 16 jaar.
…maar neem zelf de beslissingen
Zoals gezegd, het is belangrijk dat de kinderen zich gezien en gehoord voelen en kunnen vertellen wat ze belangrijk vinden. Dat ze kunnen laten weten wat zij mee willen nemen naar hun ‘nieuwe leven’ en wat zij liever niet (meer) willen. Maar uiteindelijk nemen jullie de beslissingen. Maak ze dat aan het begin van het gesprek al duidelijk, zodat ze straks niet gedesillusioneerd zijn omdat ze niet in alles hun zin hebben gekregen.
De reden dat jullie de beslissingen nemen, ligt er aan de ene kant in dat kinderen niet altijd alles kunnen overzien. Zo kan je bijvoorbeeld niet verwachten dat ze rekening houden met jullie werk en andere verplichtingen. Aan de andere kant is het beter om de verantwoordelijkheid voor bepaalde beslissingen niet bij de kinderen te leggen. De keuze waar ze gaan wonen bijvoorbeeld, is een keuze waar je zeker jonge kinderen niet mee kunt opzadelen. Jullie vragen ze naar hun mening, maar nemen zelf de beslissing.
Blijf ook na de scheiding in gesprek
Ook als de scheiding is afgerond, is het van belang dat jullie met de kinderen over de gemaakte afspraken in gesprek blijven. Ook voor hen is het van tevoren moeilijk in te schatten hoe bepaalde afspraken in de praktijk uit zullen pakken. Daarnaast ontwikkelen ze zich snel, waardoor hun kijk op zaken kan veranderen.
Vraag ze dus regelmatig hoe ze vinden dat het gaat. Hoe ervaren ze de afspraken? Voelen ze zich er nog prettig bij? Zijn er dingen waar ze mee worstelen, of die tegenvallen? Door er regelmatig met ze over te praten voelen de kinderen zich gehoord en serieus genomen. Bovendien geeft het jullie de mogelijkheid om kleine ongemakken te verhelpen en, als dat nodig is, de afspraken aan te passen.
Vragen?
Heb je vragen over het ouderschapsplan? Of andere vragen over je scheiding? Stel ze dan gerust, ik beantwoord ze graag!
