Een vechtscheiding. Al ver voor mijn eigen scheiding gruwelde ik van het woord. Stel je voor wat een hel dat zou zijn. Ik kon me niet voorstellen dat mensen, die zo lang samen hadden geleefd, het zover lieten komen. Zeker niet als er ook nog kinderen in het spel zijn. En toen kwam het moment dat ik zelf ging scheiden…
Het kwam me allemaal nogal rauw op mijn dak vallen en ik had geen idee waar ik moest beginnen. Ondanks de vele gesprekken die ik had gehad met een eerder gescheiden vriendin bleek ik toch niet op de hoogte van alle ins en outs op scheidingsgebied. Vooral de emoties die omhoog kwamen maakte het moeilijk om rationeel te blijven denken en handelen.
Waar ik in de gesprekken met mijn vriendin soms had gedacht “dat zou ik anders aanpakken”, merkte ik nu dat ik dezelfde onlogische stappen nam. Puur gedreven door emoties, boosheid en verdriet.
Bijna een vechtscheiding
Ik was zo kwaad en verbitterd in het begin dat er geen land met me te bezeilen viel. Gelukkig kreeg ik veel steun van familie en vrienden die me er vriendelijk op wezen dat dit de kinderen geen goed deed. Ik voelde mezelf een geweldige, toegewijde moeder en wilde daarom mijn kinderen zo snel mogelijk bij hun vader weg hebben.
Natuurlijk was dat achteraf gezien niet reëel. Er moest nog een ouderschapsplan opgesteld worden en ze moesten ook gewoon de kans krijgen hun vader te blijven zien. Ik had me altijd voorgenomen dat als dit me zou overkomen (maar natuurlijk zou ik nooit gaan scheiden) ik niet in zo’n feeks zou veranderen. En kijk nu eens. Waar emoties je allemaal niet toe kunnen drijven…
Achteraf voel ik me echt schuldig over die periode. Het had zo makkelijk kunnen escaleren en dan hadden we in een regelrechte vechtscheiding belandt. Dat wil je niet. Niet voor jezelf en niet voor de kinderen. Ik beschuldigde mijn ex overal van en wilde het liefst dat hij de kinderen nooit meer zou zien. Ik ben blij dat ik in die tijd zoveel lieve, begripvolle mensen om me heen had die mij weer tot redelijke gedachten hebben gebracht.
Je kiest niet voor een vechtscheiding
Een vechtscheiding, het is niet iets waar je voor kiest. Dat weet ik nu. Maar je kunt er zo makkelijk in belanden en dat had ik nooit verwacht. Al de negatieve gevoelens die ik voor mijn ex-partner voelde namen zulke grote vormen aan dat ik hem alleen nog maar schade aan wilde brengen, op welke manier dan ook.
Ik gunde hem niets meer. Ik kon het niet eens meer opbrengen om direct tegen hem te praten. De communicatie verliep via anderen en dat was waarschijnlijk ons geluk. Zo werden mijn verhalen wat afgezwakt en ‘goedgepraat’ door de lieve vrienden en familie die tussen ons in stonden.
Ik heb in die tijd veel negatief gepraat over mijn ex. Ik moest mijn hart luchten bij vriendinnen en familie. Helaas hebben mijn kinderen daar toch meer van meegekregen dan ik dacht. Maar zelfs al voorkom je dat ze de verhalen horen, ze schijnen de negativiteit tussen hun ouders feilloos op te pikken.
Hoe kan het toch zo makkelijk gebeuren?
Nu, jaren later, vraag ik me nog wel eens af hoe het zo makkelijk heeft kunnen gebeuren. We stonden echt op het randje van een vechtscheiding. En dat terwijl ik mezelf altijd als vredelievend heb gezien. De psycholoog waar ik in die tijd kwam, kon het mij goed uitleggen.
Emoties doen gekke dingen met ons, dat blijkt. Vooral onverwerkte emoties hebben een groter effect dan we denken. Ik wilde vaak helemaal niet boos zijn, maar zodra ik dacht aan wat hij mij aangedaan had of ik zag hoe de kinderen eronder leden dan werd ik woedend.
Die woede stond mijn normale gedachtepatroon in de weg. Op een gegeven moment was ik er heilig van overtuigd dat wat ik dacht waar was en stond niet meer open voor andere mogelijkheden.
Met behulp van mijn psycholoog heb ik geleerd om afstand te nemen van de situatie en het van een afstandje te bekijken. Zo kwam er weer ruimte om oplossingen en mogelijkheden te zien.
Manage je emoties en voorkom een vechtscheiding
Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor de emotionele kant tijdens een scheiding. Want het is belangrijk om hier goed mee om te gaan. Niet alleen om een ouderschapsplan op te stellen en te laten werken, maar ook om het negatieve effect op de kinderen zo klein mogelijk te houden.
Zoveel negatieve emoties hebben hun weerslag op je gezondheid. Stress, slecht slapen en voortdurende vermoeidheid zijn klachten die veel voorkomen. En dat terwijl je juist energie nodig hebt om je door de scheiding heen staande te houden.
Daarnaast kost een vechtscheiding vele malen meer. Denk alleen maar aan de kosten voor een advocaat en allerlei therapeuten die je nodig gaat hebben om er weer bovenop te komen.
Geef je emoties de ruimte
Je emoties in goede banen leiden is de manier om je scheiding niet te laten eindigen in een vechtscheiding. Je hebt alleen invloed op je eigen emoties, niet op die van een ander. Zolang je steeds hetzelfde blijft denken over je ex zal er niets veranderen. Probeer je emoties te neutraliseren, zodat je samen goede plannen kunt maken. Plannen waarmee je verder komt.
Beide een eigen advocaat nemen helpt vaak ook niet. Een advocaat behartigt jouw belangen en gaat uit van jouw rechten. Dit bevordert over het algemeen niet de samenwerking met je ex en kan een vechtscheiding in de hand werken. Een mediator helpt je om samen de scheiding te regelen.
Probeer te voorkomen dat je scheiding zo’n drama wordt dat het je moeite kost om deze ervaring later te verwerken. Probeer de impact zo klein mogelijk te houden.
