Mijn man wilde van mij scheiden omdat hij zich beter voelde bij een andere vrouw. Hij ging naadloos over van de ene in de andere relatie. Ik kan daar met mijn hoofd niet bij. Was ons huwelijk zo weinig waard voor hem? Is hij het zo snel weer vergeten en klaar voor de volgende?
Toch blijkt dit vaak zo te gaan. Ik hoor maar zelden van mannen die willen scheiden om een andere reden. Het lijkt wel alsof het grootste deel van de mannen alleen wil scheiden als er een andere vrouw in het spel is.
Dit wil niet zeggen dat al deze mannen vreemdgaan. Het kan ook gaan om emotionele ontrouw, zoals bij mijn man. Hij blijft volhouden dat die andere vrouw niets met zijn beslissing te maken heeft. Ik kan dat nog steeds niet geloven. Als zij niet in beeld was gekomen waren we vast ook gescheiden, want ons huwelijk was al langere tijd niet goed meer. Maar haar komst heeft het geheel zeker in een stroomversnelling gebracht.
Ik gun hem zijn geluk
Toen mijn ex vertelde dat hij wilde scheiden werd de grond onder mijn voeten weggeslagen. Ik had het niet aan zien komen. Na de eerste schok was ik vooral boos. Hoe kon hij dit mij en de kinderen aandoen?! Ondertussen zijn we heel wat jaren verder en zie ik ook wel in dat ons huwelijk gedoemd was te mislukken. Er was geen redden meer aan.
Ik heb een fijn leven opgebouwd met de kinderen in ons nieuwe huisje en de omgangsregeling loopt vrij goed. Inmiddels gun ik hem zijn geluk. Ik kan accepteren dat hij nog steeds samen is met de vrouw waarvoor hij mij toen verlaten heeft.
Blijkbaar kon hij zo van de ene in de andere relatie stappen. Hoefde hij niet, zoals ik, iets af te sluiten en een plek te geven voor hij verder kon gaan. Ik kan dat niet. Er zit in mijn hoofd geen knop die ik om kan zetten waardoor ik alle gevoelens en emoties uit het verleden uit kan schakelen.
Ieder mens is anders en dat moet ik accepteren. Natuurlijk kan ik niet in zijn hoofd kijken, misschien gaat het er wel heel anders aan toe en lijkt het maar alsof hij zo in de volgende relatie stapt. Het scheelt dat het idee van een scheiding al langer in zijn hoofd speelde. Waarschijnlijk was hij ons huwelijk al aan het afsluiten, lang voordat ik ervan wist.
Was hij al aan het scheiden voor ik het wist?
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik erin geloof dat mijn ex ons huwelijk al lange tijd opgegeven had. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat hij openstond voor die andere vrouw. Daarom was er tijdens onze scheiding bij hem geen sprake meer van verdriet, hij hoefde niets meer af te sluiten of verwerken. Het regelen van de scheiding was voor hem alleen nog de formele afronding van een periode in zijn leven.
Ergens doet dat mij nog het meeste pijn. Als ik eraan denk dat hij al zo lang met het idee liep om te gaan scheiden, waarom heeft hij dan nooit iets gezegd? We hadden toch aan ons huwelijk kunnen werken?
Toen hij haar eenmaal tegenkwam was het hek van de dam. Voor hem voelde zij als zijn zielsverwant. Bij haar kon hij helemaal zichzelf zijn. Ooit zei hij dat ook tegen mij…
Toch blijft het idee spelen dat hij gewoon niet alleen durft te zijn. Ons huwelijk was voor hem klaar en zij vormde een mooie uitvlucht. Een opstapje om de moeilijke beslissing te nemen.
Met een gevulde rugzak weer verder
Ergens vind ik het niet eerlijk tegenover de vrouw waar hij nu mee samen is. Hij is vanuit een moeizaam huwelijk zo in een nieuwe relatie met haar gestapt. Je kunt mij niet wijsmaken dat hij niet een rugzak vol gevoelens en emoties meeneemt.
Als hij de tijd had genomen om na de scheiding even de aandacht op zichzelf te richten en een eigen leven op te bouwen, hadden ze met een schone lei kunnen beginnen.
Ik weet wel dat ik mijn rugzak eerst eens grondig ga uitzoeken. Er zijn vast genoeg dingen die ik niet langer mee hoef te slepen. Pas dan kan ik een nieuwe liefde toelaten. Dit vind ik ook eerlijker tegenover de kinderen. Zij worden hierin meegesleept, of ze willen of niet.
Zo snel van de ene in de andere relatie overstappen kan nooit goed gaan naar mijn idee. Vroeg of laat kom je jezelf tegen.
Wim
op 27 Mar 2024