De onmacht die ik voelde toen mijn ex vertelde dat hij wilde scheiden is onbeschrijfelijk. De grond werd letterlijk onder mijn voeten weggeslagen. Het feit dat hij op geen enkele manier nog wilde proberen iets van ons huwelijk te maken versterkte dit gevoel nog meer. Ik voelde me compleet machteloos. Het voelde alsof ik geen enkele controle meer over mijn leven had.
Ik dacht in ons gezin mijn leven gevonden te hebben. We hadden een prachtig huis en onze twee schatten van kinderen waar we allebei heel blij mee waren. Waarom zou je zoiets moois kapot willen maken? Waarom wil je zoveel pijn veroorzaken en er niet eens over nadenken ons huwelijk nog te redden? Ik kon er met mijn gedachten niet bij. Er was niets wat ik aan deze situatie kon veranderen.
Onmacht doet rare dingen met je geest, dat heb ik wel ondervonden. Het gevoel van machteloosheid beheerste mijn hele leven. Ook op vlakken waar ik normaal gesproken vol zelfvertrouwen was, stond ik nu met een mond vol tanden.
Onmacht is een beangstigend gevoel
De impact op mijn leven was enorm. Ik had het gevoel dat ik de grip op mijn hele leven in één klap was kwijtgeraakt. Normaal was mijn werk een fijne uitlaatklep, maar ook hier begon ik de grip te verliezen. Vooral in het begin leefde ik dag in dag uit als een soort blanco vel papier. Ik had geen controle meer over wat ik deed en twijfelde bij alles.
Ik had het gevoel dat mijn leven onder een vergrootglas lag, dat elke stap die ik zette in de gaten gehouden werd. Ik woog elke beslissing minimaal tien keer af, want stel dat ik iets verkeerd deed of zei. Stel dat ik ook mijn kinderen zou verliezen door iets wat ik verkeerd deed.
De toekomst was altijd vrij helder geweest, maar nu was het een zwart gat. Alle controle en zekerheid was weg. Ik had geen idee waar ik, hopelijk met mijn kinderen, zou gaan wonen. Zou ik genoeg inkomen hebben om voor ons te zorgen? Mijn ex was altijd de hoofdverdiener geweest. Al die onzekerheid maakte mij angstig. Voor mijn gevoel was er niets wat ik kon doen om mijn toekomst weer in eigen hand te nemen.
Onmacht beïnvloedde mijn hele leven
Op mijn werk had ik het gevoel dat er achter mijn rug om geroddeld werd, daar werd ik enorm onzeker van. Ik kon om het minste of geringste heel fel uit de hoek komen, waardoor collega’s me begonnen te vermijden. Ik kon mijn aandacht niet goed bij mijn werk houden, waardoor ik mijn werk niet op tijd af kreeg. Hoe goed ik mijn best ook deed, het lukte me niet meer om zelfs de simpelste klusjes te doen.
Nadat we de kinderen hadden verteld dat papa en mama uit elkaar zouden gaan, zag ik dagelijks hun verdriet. Gelukkig niet de hele dag, kinderen kunnen zo makkelijk omschakelen. Maar misschien juist daarom greep het me extra aan als een van de twee opeens in huilen uitbarstte om iets wat straks niet meer zou gaan. Ik kon niet zeggen “het komt wel goed..”, want ik wist helemaal niet of het allemaal goed zou komen. Dat we gingen scheiden stond vast en hoe ons leven er daarna uit zou zien, dat was voor mij nog een raadsel. Je kind niet kunnen troosten geeft zo’n diep gevoel van onmacht.
De kracht vinden om door te gaan
Toen ik de schaamte enigszins voorbij was, heb ik lange gesprekken gehad met diverse vriendinnen. Sommige zijn zelf ook gescheiden en zij herkende het gevoel direct. Ik kreeg de tip om to do lijstjes te maken, zodat ik die stap voor stap kon volgen. Zo was het haar gelukt om weer wat grip op de situatie te krijgen en een doel in haar leven, voor dat moment. Heel ver vooruit kijken was nog een stap te ver.
Later zouden de eindeloze to do lijstje me weer andere problemen geven, maar voor dat moment hielp het me om weer enige grip op mijn leven te krijgen. Ik maakte overal lijstjes voor, van de huishoudelijke taken tot de verhuizing en scheidingspapieren die geregeld moesten worden. Op deze manier kreeg ik een beter overzicht en kon ik ook de situatie beter overzien. Al overviel me nog regelmatig het gevoel van onmacht, waarom ben ik dit nu allemaal aan het doen? Als hij niet had willen scheiden, had ik nu niet hoeven zoeken naar een ander huis.
Toch gaf het mij kracht om te kijken naar de dingen die ik wel kon doen op dat moment. Dingen waar ik invloed op had. Dus elke keer als ik de onmacht op voelde komen, pakte ik één van mijn lijstjes erbij en stortte mij op die taken.
Pak de regie over je leven terug
Onmacht is een vreselijk gevoel, ik hoop het nooit meer in deze mate mee te maken. Het is alsof je eindeloos rondjes draait, zonder enige hoop dat het ooit beter gaat worden. Gelukkig heb ik de regie over mijn leven weer terug gepakt en weet ik nu dat er ook na de scheiding een mooi leven op mij ligt te wachten.
Samen met de kinderen heb ik mijn leven weer opgebouwd, een ander huis, andere omgeving en nieuwe vrienden. Laat je niet gek maken door onmacht als je gaat scheiden. Echt, het komt goed.
