Heel wat vakanties vallen dit jaar in het water door de coronacrisis. Vakanties waar het hele jaar naar uitgekeken wordt, zeker door de kinderen. Niet altijd door de ouders, weet ik uit ervaring. Bij ons ging het tijdens de vakanties vaak fout. Ruzies leken onvermijdelijk.
Waar we in het dagelijks leven vrij makkelijk om meningsverschillen heen konden, was dat op vakantie een ander verhaal. Daar zaten we de hele dag op elkaars lip. Opeens had mijn ex ook een mening over de manier waarop de kinderen opgevoed werden. Daar snapte de kinderen weer niets van, want papa zei daar normaal nooit iets over.
Zo werd gezellig op vakantie gaan vaak een stressvolle situatie.
Gezellig op vakantie of toch niet?
Op vakantie vallen er diverse verplichtingen en verantwoordelijkheden weg, maar er komen andere dingen voor in de plaats die de spanning flink kunnen laten oplopen. Het begint al met het inpakken van de auto. Hoe vaak we daar ruzie over gehad hebben… Als het dan toch gelukt was om alles in de auto te proppen, inclusief twee kinderen, konden we op weg.
De volgende uitdaging was de route. Zelfs de komst van het navigatiesysteem kon een ruzie over een verkeerd genomen afslag niet voorkomen. De twee jengelende kinderen op de achterbank maakte de situatie er niet beter op.
Eenmaal aangekomen op de camping waren we in ons element, voor eventjes. Het opzetten van de tent ging ons altijd goed af. We wisten precies wat we van elkaar verwachte en hadden aan een half woord genoeg. Maar dan…
We waren veilig aangekomen op de camping, de tent stond en de kinderen hadden hun eerste vriendjes al gevonden. Het grote genieten kon beginnen, zou je zeggen, maar daar begonnen de problemen.
Vakantie, de ultieme relatietest
Vakantie schijnt de ultieme relatietest te zijn. Ik dacht dat we er al voor geslaagd waren, aan het begin van onze relatie. Toen was op vakantie gaan altijd een feest. We gingen naar de meest exotische bestemmingen en bezochten alles wat er te zien en doen was in de omgeving. Vaak kwamen we vermoeider terug dan we heen gingen. Maar we hadden een geweldig tijd.
Toen de kinderen kwamen veranderde onze vakantiebestemmingen. We gingen voor het eerst naar een camping. Heel wat anders, maar ook leuk. Enige verschil, we zaten steeds meer op elkaars lip. Uitstapjes deden we niet meer elke dag, de kinderen vermaakte zich uitstekend op de camping en wilde niet elke dag weg. Die rust wilde we ze gunnen, maar daardoor moesten wij ons samen vermaken.
Dat ging niet altijd goed. Samen voor de tent hadden we schijnbaar het gevoel dat het nu het moment was voor een ‘goed gesprek’. Wat blijkt, het is niet gezond om 24 uur per dag te willen doorbrengen met een ander persoon, drie weken achter elkaar.
Een jaar niet op vakantie
Niet op vakantie gaan, is dat dan een beter plan? Ook dat hebben we geprobeerd. Mijn ex had net een nieuwe baan. We hadden een eindeloze lijst klusjes in huis en geen idee waar we heen wilde op vakantie. Waarom blijven we niet een keer thuis?
Die beslissing voelde in eerste instantie als een bevrijding. Geen koffers die ingepakt moesten worden, geen ruzie over de route of camping die tegen bleek te vallen. Gewoon lekker thuis, in ons eigen huis.
Het leek de oplossing voor een ontspannen zomer, maar helaas was niets minder waar. Het weer viel tegen, waardoor de kinderen niet lekker in de tuin konden spelen, terwijl we binnen aan het klussen waren. We zaten weken in de rommel, wat continue voor gespannen situaties zorgde. Het maakte niet uit of we op de camping zaten of thuis, de ruzies waren er niet minder door.
Vakantie zonder ruzie
Op vakantie gaan zonder ruzie, ik kon het me bijna niet voorstellen. Het schijnt dat veel stellen er last van hebben. Het hele jaar kunnen ze aardig met elkaar overweg, tot ze op vakantie gaan. Dan barst de bom.
De eerste keer op vakantie na mijn scheiding vond ik heel spannend. Samen met de kinderen, in een tent. Het werd een geweldige ervaring. Eindelijk een vakantie zonder ruzie, waarin ik prima kon ontspannen. Dat had ik niet verwacht, het beviel uitstekend. Eindelijk een vakantie zonder ruzie.
