Toen ik net gescheiden was vlogen de troostende woorden me om de oren. “Het komt wel weer goed”, “Nu wordt het allemaal beter…”. Goed bedoelde woorden, maar zo voelde het voor mij helemaal niet. De toekomst zag eruit als een groot zwart gat. Een zwarte leegte waar ik niet naartoe wilde.
Ik wilde niet alleen zijn. Naast het verdriet voelde ik een enorme angst voor de eenzaamheid die daar op mij zou wachten. En de kinderen, hoe ga ik om met hun boze buien? Hun hele zorgeloze leventje is opeens op zijn kop gegooid. “Kan ik dit wel in mijn eentje?”
Scheiden doe je niet ineens
Achteraf kwam de scheiding niet als een donderslag bij heldere hemel. Al voelde het in het begin wel zo. Eigenlijk waren er al jaren aan vooraf gegaan, waarin ik voelde dat er iets niet helemaal klopte. Maar op dat moment sta je daar niet echt bij stil. Ik had het druk met werken, het gezin en alle ballen in de lucht houden.
En dan opeens komen daar die alles verwoestende woorden “ik wil zo niet meer verder”. Er volgde nog wat moeizame gesprekken, maar de liefde was wat hem betreft echt weg. We namen samen de beslissing om te gaan scheiden. Op dat moment voelde het als de beste oplossing voor iedereen. Maar dat gevoel was van korte duur.
Er volgde een stortvloed van emoties, verdriet, woede, schuldgevoel en schaamte wisselde elkaar af. Het was een chaos in mijn hoofd. Zeker toen we het nieuws aan de kinderen vertelde, sloeg dat in als een bom. Dit kon ik helemaal niet aan… Hoe konden we dit doen?!
Je moet verder na je scheiding
Kort na de beslissing om te gaan scheiden was er even een gevoel van opluchting. Eindelijk wist ik waar dat knagende gevoel vandaan kwam, wat er al die tijd al niet klopte. Maar waarom was hij daar niet eerder mee gekomen? Misschien hadden we er toen nog iets aan kunnen doen.
Lang tijd om daar over na te denken had ik niet. Er moest zoveel geregeld worden. Vooral veel financiële zaken, waarvan ik toen de noodzaak niet inzag. Mijn hoofd stond er niet naar. Nu, jaren later, ben ik blij dat ik destijds goede hulp had en al deze zaken netjes afgehandeld zijn. Daardoor had ik echt een nieuwe start, zonder dat ik mij ook nog zorgen hoefde te maken over mijn financiële situatie.
Die eerste periode na de scheiding was vooral hectisch. Ik moest verder, voor mezelf, maar vooral voor mijn kinderen. Er moest zo snel mogelijk een nieuwe balans in hun leven terugkomen. Een nieuwe woning moest ingericht worden en iedereen moest wennen aan de nieuwe weekindeling, waarbij de kinderen soms niet meer wisten wat ze nu ‘thuis’ moesten noemen.
Kan ik alleen gelukkig worden na mijn scheiding?
Na jaren kan ik zeggen “Ja, dat kan”. Maar het heeft lang geduurd voordat ik geloofde dat het ooit weer mogelijk zou zijn geluk te voelen.
Toen het meeste regelwerk voorbij was kwamen de emoties op volle sterkte terug. Ik kreeg wat meer tijd en ruimte waardoor de emoties mij bij tijden overspoelde. Soms was ik bang dat ik het echt niet alleen kon.
Andere keren voelde ik mij sterk. Na lange tijd kwamen er zelfs weer korte geluksmomentjes. Ik kon weer om dingen glimlachen, zag de mooie dingen om mij heen. Niemand is altijd gelukkig en ik zeker niet. Maar de geluksmomentjes duren wel steeds langer. Er komt meer balans in ons leven.
Ik durf weer te geloven dat er ook geluk voor mij is weggelegd na mijn scheiding.
Het is makkelijk om bij de pakken neer te gaan zitten. En heel eerlijk, dat heb ik ook wel even gedaan. Maar op een gegeven moment zag ik in dat ik hier niemand een plezier mee deed. Mijn kinderen verdiende een goede, gezellige moeder. En als ik niet echt eenzaam en alleen wilde overblijven moest ik niet mijn vriendinnen wegjagen met mijn depressieve gedoe.
Stap voor stap ben ik op zoek gegaan naar geluk. En dat bleek voor mij de beste manier om verder te gaan na de scheiding.
Emoties na de scheiding zijn er niet voor niets
Emoties uitten is niet mijn sterkste kant. Ik blijf liever doorrennen en doen alsof het allemaal wel goed gaat. Dan lijkt het net alsof er niets aan de hand is. Maar vanbinnen stapelen de emoties zich op en na een tijdje laten ze zich niet meer in een hoekje zetten.
Een paar maanden na mijn scheiding stortte ik in, midden in de supermarkt begon ik te huilen en kon niet meer stoppen. Die emoties zijn er niet voor niets, zo bleek. Ik probeerde uit alle macht te doen alsof er niets aan de hand was. Alsof ik door kon gaan zoals alles vroeger was.
Ik heb een flinke stap terug moeten zetten en heb begeleiding gezocht die mij heeft geholpen met alle emoties om te gaan. Want emoties na een scheiding helpen je onder ogen te zien dat er iets moet veranderen. Een soort totale reset.
Door mijn emoties onder ogen te zien kwam er een soort rust over mij. Een berusting in de situatie.
“Het is zoals het is, vanaf nu moet ik een nieuwe koers bepalen.”
Ook jij kunt verder na je scheiding
Mijn tip aan jou? Schaam je niet om hulp te zoeken na je scheiding. Het is niet meer dan normaal dat jij je rot voelt op zo’n heftig moment in je leven. Je kunt alleen verder nadat je uit elkaar bent gegaan, maar je hoeft het niet alleen te doen.
Zorg dat je alles goed geregeld hebt en de scheiding op een goede manier beëindigt. Neem daarna de tijd om voor jezelf te zorgen, want ook jij kan en mag weer gelukkig zijn na je scheiding.
Achter de wolken schijnt de zon, ook voor jou…
