Op grond van de ‘Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding’ is het voor ouders van minderjarige kinderen, die uit elkaar gaan en gezamenlijk het gezag hebben, verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Dit geldt zowel voor gehuwde ouders en ouders met een geregistreerd partnerschap, als voor samenwonende ouders met gezamenlijk gezag.
In een ouderschapsplan wordt vastgelegd hoe ouders na de scheiding de uitoefening van het ouderschap regelen. Tijdens het huwelijk is het vanzelfsprekend om over de kinderen te overleggen en samen beslissingen te nemen. Na een scheiding is dit een stuk minder vanzelfsprekend. Soms zijn de verhoudingen tussen de ouders verslechterd en verloopt de communicatie moeizaam, maar vaak weten ouders ook niet precies waarover ze allemaal moeten overleggen. Als de verhoudingen tijdens een scheiding zijn verslechterd is het, om problemen in de toekomst te voorkomen, goed om zo veel mogelijk onderwerpen in het ouderschapsplan vast te leggen. Als de verhoudingen goed zijn kan ook worden volstaan met een plan op basispunten.
Ook de kinderen zelf moeten bij het opstellen van het plan worden betrokken.
Het ouderschapsplan moet worden gevoegd bij het echtscheidingsverzoek of het verzoek tot ontbinding van het geregistreerd partnerschap en wordt door de rechter getoetst.
Als ouders geen ouderschapsplan maken spreekt de rechter de echtscheiding niet uit en verwijst hij de ouders meestal door naar een mediator. Onder leiding van een mediator lukt het de meeste oudersom toch een plan op te stellen. Lukt het ook met behulp van een mediator niet en kunnen ouders aantonen waarom het niet lukt? Bijvoorbeeld omdat er tussen de ouders geen enkele communicatie meer mogelijk is? Dan neemt de rechter zelf de beslissingen over bovengenoemde onderwerpen.
Hier kan je een voorbeeld ouderschapsplan bekijken.
