Voor de scheiding hadden de kinderen een goed contact met zowel mijn ouders als die van mijn ex. Ze zagen beide opa’s en oma’s regelmatig. Zeker toen ze nog niet naar school gingen hadden beide opa’s en oma’s hun eigen oppasdagen. De kinderen vonden het altijd heerlijk om bij ze te zijn.
Na de scheiding kwam hier duidelijk verandering in. De kinderen woonde het grootste deel van de tijd bij mij. Ik heb ervoor gekozen om dichter bij mijn ouders te gaan wonen. Puur om praktische redenen. Als er eentje ziek uit school zou komen en ik was op mijn werk, dan kon opa of oma mijn zoon of dochter opvangen tot ik thuis was bijvoorbeeld. Doordat we nu zo dicht bij elkaar woonde, kwamen mijn ouders regelmatig even aanfietsen. Gewoon even gezellig een bakkie doen. De kinderen bleven daardoor vooral mijn ouders zien.
Om het weekend en delen van de vakanties gingen ze naar hun vader. Die had vaak de weekenden zo vol gepland met leuke dingen, dat het er niet van kwam om ook nog even bij opa en oma langs te gaan. Het scheelt dat ze ook niet meteen in de buurt wonen. Je moet er echt naartoe. Daardoor zagen mijn kinderen de opa en oma van hun vaders kant nog maar nauwelijks.
Wanneer zien we opa en oma weer eens?
“Het lijkt wel alsof we ook van opa en oma gescheiden zijn” zei mijn dochter. Ik had er nog niet eens zo over nagedacht. Eigenlijk nam ik aan dat mijn ex ervoor zorgde dat de kinderen ook zijn ouders zouden zien.
Toen we nog getrouwd waren kwamen alle opa’s en oma’s regelmatig op bezoek. Natuurlijk tijdens de feestdagen, verjaardagen en diverse uitstapjes. Ook in de vakanties waren er dikwijls logeerpartijtjes. Dat ging nu allemaal anders. Als de kinderen in de vakantie naar mijn ex gingen, nam hij alle tijd om dingen met ze te ondernemen. Hij dacht er niet aan om een aantal van zijn kostbare dagen in te leveren, door ze uit logeren te sturen naar zijn ouders.
Daardoor zagen de kinderen de opa en oma aan hun vaders kant zo goed als nooit meer. Ik had eigenlijk ook geen contact meer met ze. Ondanks dat we vroeger altijd goed met elkaar konden opschieten. Het was dus niet bij me opgekomen bij ze langs te gaan, tot de kinderen erover begonnen.
Omgangsregeling met opa en oma
Ik was al die tijd zo bezig geweest met mezelf, dat ik er helemaal niet over na had gedacht dat de ouders van mijn ex de kleinkinderen vreselijk moesten missen. Voordat ze naar school gingen waren ze allebei twee dagen per week bij hun. En nu zagen ze elkaar al maanden niet. Dat kon toch eigenlijk niet.
We hadden weken zitten puzzelen op een omgangsregeling, maar de opa’s en oma’s werden daar helemaal niet in meegenomen. Gek eigenlijk, terwijl ze zo’n belangrijke rol spelen in het leven van de kinderen.
Logeren bij opa en oma was altijd één groot feest. We hadden hun veilige huis al weggeslagen, door te gaan scheiden. En nu haalde we ook nog de veilige haven bij opa en oma weg. Waarom hebben we hier niet meer mee gedaan? Juist tijdens de hectische periode rond de scheiding vormen opa en oma een stabiele en veilige factor in hun leven. Juist zij kunnen de kinderen prima afleiding bezorgen, volop aandacht en een luisterend oor.
Opa’s en oma’s horen er ook bij
Volgens de wet hebben opa’s en oma’s geen wettelijk recht op omgang met hun kleinkinderen.
Eigenlijk is dat raar, vinden wij. Ik ben met mijn ex om tafel gaan zitten om te kijken of we hier iets op konden verzinnen.
We hebben de kinderen hierin betrokken en ook de opa’s en oma’s gevraagd hoe ze dit graag zouden zien. We hebben onder andere de speciale opa en oma dagen in het leven geroepen. Een aantal keer per jaar gaan de kinderen met opa en oma iets speciaals doen. Een dagje dierentuin bijvoorbeeld. Vanaf het eerste moment was het meteen een succes. Nu staan de opa en oma dagen groot omcirkelt op de kalender en worden de nachtjes afgeteld.
Daarnaast hebben we ook een aantal dagen in diverse vakanties geblokt voor de opa’s en oma’s. Zo kunnen ook de leuke logeerpartijtjes van vroeger weer doorgaan. Dat hadden ze gemist. Ik wou dat we de opa’s en oma’s er eerder bij betrokken hadden. Tijdens de scheiding waren we vooral bezig ons eigen hachje te redden en zijn we ze glad vergeten, een gemiste kans.
Gelukkig hebben we ze nu weer teruggekregen in het leven van onze kinderen. Want ook al zijn hun ouders gescheiden, kleinkinderen hoeven niet gescheiden te worden van hun opa en oma.
