Scheiden en controle houden is niet te doen. Ik ben al mijn hele leven een gigantische controlfreak. Het liefst stippel ik mijn hele leven uit, elke dag is voorspelbaar en van tevoren goed geregeld. Ook mijn huwelijksdag was tot in de puntjes geregeld, aan elk detail was gedacht. Dat heeft me ook bijna een jaar voorbereiding gekost, maar ik doe het graag. Controle houden geeft mij een goed gevoel.
Mijn ex en kinderen vonden dat wel makkelijk. Alles lag voor ze klaar, ze grepen nooit mis. Voor mij was het altijd prettig om controle te houden. Het gaf mij overzicht en rust, zodat ik niet voor onverwachte situaties zou komen te staan, want dat is voor mij een grote bron van stress.
Ik dacht dat ik mijn leven aardig onder controle had, tot mijn ex mij vertelde dat hij wilde scheiden. In één klap viel alle controle weg. Alles wat ik had gepland en uitgestippeld kwam op losse schroeven te staan. Dit wilde ik helemaal niet, dit zat niet in mijn plan!
Enorme controlebehoefte tijdens scheiding
Ik kan het echt niet, gewoon de dingen op zijn beloop laten. Ik denk altijd tien stappen vooruit. Stel dat ik dit doe, wat gebeurt er dan? Wil ik dat? Zo niet, wat kan ik doen zodat dit niet gebeurt. Ik weet dat een groot deel van mijn controlebehoefte komt uit onzekerheid. Door de controle te houden heb ik de zekerheid dat dingen goed gebeuren.
Tijdens de scheiding dreigde ik de grip op alles te verliezen. Mijn leven en dat van de kinderen ging drastisch veranderen en ik had geen idee hoe het eruit ging zien. Hierdoor voelde ik me onzeker en instabiel, zeker de eerste tijd. Er was nog weinig te doen en ik zat noodgedwongen met mijn ex in één huis.
Toen het papierwerk eenmaal op gang kwam heb ik me daarin vastgebeten. Ik wilde alles tot in de puntjes nalopen. Niet lang daarna vond ik een huis voor mij en de kinderen. Ook hier zette ik mijn tanden in. Eindeloze to do lijsten hingen er aan de muur. Heerlijk vond ik dat, doen en afstrepen.
Waar heb ik nog controle over na mijn scheiding
Zolang ik mezelf bezig hield ging het best. Zolang er nieuwe dingen uit mijn handen kwamen had ik het gevoel dat ik de controle nog had. In ieder geval over hetgeen ik aan het doen of regelen was. Vanaf het moment dat ik met de kinderen in ons nieuwe huisje ging wonen ging ook de omgangsregeling in. Om het weekend gingen de kinderen naar hun vader en moest ik ze loslaten.
Wat een hel was dat. Ik zorgde dat ze keurig op tijd, met gepakte koffer klaar stonden. Hun vader was zelden op tijd. Ik ergerde me groen en geel, de kinderen waren en al snel aan gewend leek het. Erger vond ik het als ze terug kwamen. Standaard ontbraken er dingen in hun koffers. Vaak dingen die ze in de loop van de week nodig hadden, zoals sportkleding of spullen voor school. Hoeveel moeite kon het zijn om even te kijken of alles in hun koffer zat?
Dit soort situaties leverde mij enorm veel stress op. Uiteraard voelde ik mezelf geroepen om het op te lossen. Dus daar ging ik, op mijn fiets naar mijn ex om de ontbrekende spullen te halen. Dit waren zelden gezellige bezoeken, die meestal uitliepen op een flinke woordenwisseling.
Losser leven na mijn scheiding
Mijn ex veranderde erg na de scheiding. Niets leek hem meer te interesseren, zeker niet de dingen die ik belangrijk vond. Ik werd er gek van. Het leverde mij zoveel stress op dat ik er bijna van in een burn-out raakte. Zo kon het niet langer, ik moest los leren laten. Ik moest accepteren dat ik niet overal controle over kan houden.
Ik ging aan de slag met een coach die mijn angsten en spanningen bespreekbaar maakte. Met zijn tips en adviezen leerde ik de controle los te laten. Wat mijn ex doet, daar heb ik geen invloed op en dat moet ik ook niet willen. Het is simpelweg niet haalbaar en nooit goed genoeg.
Ik merkte dat ik steeds meer situaties begon te mijden, waardoor de drempel steeds hoger werd. Met de hulp van mijn coach heb ik deze spiraal weten te doorbreken.
Natuurlijk hou ik nog steeds graag de controle, dat zal nooit helemaal weggaan, maar ik zie de dingen een stuk simpeler dan tijdens mijn scheiding. Ik heb geen torenhoge verwachtingen meer van de mensen om mij heen. Dat maakt het leven voor iedereen een stuk aangenamer.
Tip: Leuke podcast van Albert Sonnevelt en Tonny Loorbach over “Hoe kan je de controle loslaten?”
