Vrienden meenemen in je nieuwe leven, na de scheiding

Ben ik nog dezelfde vriend als voor de scheiding? Ik heb het gevoel dat de scheiding mij, als persoon, veranderd heeft. Kan ik dan nog steeds dezelfde, leuke vriend zijn? Soms twijfel ik daaraan. Ik merk dat het contact met sommige vrienden nu echt anders is. Al blijven we het proberen, het is niet meer zo soepel en vrijblijvend als vroeger.

Gelukkig heb ik een aantal goede vriendinnen, die ik ook al had voor mijn huwelijk. Vriendinnen waarmee ik op de basisschool gezeten heb, samen gestudeerd of waarmee ik samen op reis ben geweest. In het contact met deze vrienden is weinig veranderd. We kennen elkaar door en door en zijn ondanks alles, al die jaren contact blijven houden.

Met vriendschappen die ik tijdens mijn huwelijk heb opgebouwd is het anders. Vaak waren dat stellen waarmee we afspraken. Ook al dacht ik goede vriendinnen te zijn geworden met ‘de vrouw van’, bleek apart afspreken toch regelmatig een te grote drempel. Kwam manlief mee, dan zat die er wat verloren bij, zonder mijn ex om tegenaan te praten.

Al vrij snel na mijn huwelijk kwam ik erachter dat vrienden meenemen in je nieuwe leven na de scheiding helemaal niet zo vanzelfsprekend is als ik altijd had gedacht.

Altijd welkom hoor…

Vooral net na de scheiding waren een aantal gezamenlijk bevriende stellen zo dapper om met ons beide om te blijven gaan. Ze nodigde mij uit om gezellig te komen eten, maar ook mijn ex kwam er nog regelmatig. Tot je bij de onvermijdelijke verjaardagen komt. Bij de volwassenen nog niet eens zo’n groot probleem. Ik mocht op haar verjaardag komen, mijn ex op die van hem. Prima geregeld.

Maar dan de verjaardagen van hun kinderen, wie nodig je dan uit? De kinderen in ieder geval, maar komt papa of mama dan mee? Dit bleek een lastig punt. Het stel in kwestie kwam hier vaak zelf ook niet helemaal uit. Zij vond het gezellig als ik kwam, maar hij had natuurlijk liever dat zijn vriend een biertje kwam doen.

Op een gegeven moment bleven de uitnodigingen weg. Maanden later kwam ik haar tegen in een winkelcentrum. Duidelijk gegeneerd legde ze de situatie uit. Ze hadden er een flinke ruzie over gehad en besloten om dan beide niet uit te nodigen… Maar je bent nog altijd welkom hoor! Kwam er meteen achteraan. Ik was eigenlijk te verbluft om er nog iets over te zeggen. Weer waren de kinderen de dupe geworden van onze scheiding. Vaak verwaterde de vriendschap na zo’n voorval.

Een nieuwe periode in je leven? Nieuwe vrienden

Dit soort situaties maakte pijnlijk duidelijk dat ik in deze nieuwe periode in mijn leven sommige vrienden zou moeten loslaten. Hoe moeilijk ook. Aan de andere kant, deze vrienden herinnerde mij telkens weer aan hoe het was, tijdens mijn huwelijk. Alles wat ik eerder met hun had meegemaakt was met mijn ex. Soms haalde we herinneringen op en lachte we erom, soms vielen er pijnlijke stiltes.

Het werd mij steeds meer duidelijk dat ik verder moest. Paste deze vrienden nog wel in het nieuwe leven wat ik tegemoet ging? Soms is het nodig om afscheid te nemen van mensen uit eerdere periodes in je leven en op zoek te gaan naar nieuwe vrienden.

Oude vriendschappen nieuw leven inblazen, of niet

Zoveel jaar na de scheiding denk ik nog weleens terug aan oude vrienden uit die periode. Sommige mis ik wel. Had ik deze vriendschap misschien niet moeten laten verwateren? Zal ik proberen om de vriendschap opnieuw leven in te blazen?

Eigenlijk heb ik geen vriendschappen meer over uit de tijd dat ik getrouwd was. Terwijl dat toch een belangrijke periode in mijn leven is geweest. De geboorte en het opgroeien van de kinderen heb ik ook met deze vrienden gedeeld. Soms lijkt het me fijn om met hun weer herinneringen op te halen uit deze periode.

Hoe langer het geleden is dat ik ze gesproken heb, hoe hoger de drempel wordt. Ze nemen ook geen contact op met mij, zouden ze nog wel contact willen? Ik wil me ook niet opdringen natuurlijk.
We hebben genoeg bij te praten, want er is zo veel veranderd in mijn leven. Juist dat maakt mij terughoudend, zitten ze wel te wachten op mijn verhaal. Zij zijn vast nog gelukkig getrouwd…

Nieuwe vrienden met gelijke interesses

Ik heb een lange weg afgelegd, vrienden verloren, maar ook nieuwe vrienden gevonden. Sommige zijn mij in korte tijd heel dierbaar geworden. Ik ben er wel achter dat gelijke interesses de kans van slagen flink verhoogt. Zo heb ik veel nieuwe vrienden die ook gescheiden zijn en eigenlijk hetzelfde meemaken als ik.

Ze hebben ook te maken met een ex die niet altijd meewerkt. Kinderen waarvoor je moet zorgen. Opvoedkundige kwesties waar je best eens met iemand over wilt praten, maar nu alleen voor staat. Het is heerlijk om elkaar op te zoeken en erover te praten. Het lucht zo op te weten dat ik niet de enige ben die zich in deze situatie bevindt. Gedeelde smart is halve smart gaat hier zeker op.

Ik geniet van mijn oude, vertrouwde vrienden en ben dankbaar voor de nieuwe vrienden die ik na de scheiding heb gevonden. En wie weet neem ik ook nog weleens contact op met vrienden waarmee ik het contact verloren heb…