Problemen op school na de scheiding
Op een dag zit ik tegenover de juf, aan een net iets te klein tafeltje. Ze heeft me gebeld, omdat het niet goed gaat met mijn dochter op school. Ik had niets door. Ze haalde goede cijfers en leek vrolijk uit school te komen.
Natuurlijk snap ik dat het voor haar ook niet makkelijk is geweest. Haar veilige thuisbasis is weggevallen door de scheiding, maar we zijn ondertussen al bijna een jaar verder. We wonen in ons nieuwe huis, waar we ons best al thuis voelen.
Als ik heel eerlijk ben, moet ik zeggen dat ik niet altijd evenveel oog voor haar heb gehad. Ik was bepaalde periodes vooral met mezelf bezig. Mijn dochter leek alles goed op te pakken, daardoor heb ik haar misschien niet de aandacht gegeven die ze nodig had.
Er gaat van alles door mijn hoofd, terwijl ik zo tegenover de juf zit…
Schoolprestaties na scheiding
De juf steekt meteen van wal. Ze presteert inderdaad prima op school. Maar dat wil niet zeggen dat het goed met haar gaat. Gelukkig ben ik gezegend met een oplettende juf, die ervaring heeft met kinderen van gescheiden ouders.
Het blijkt dat kinderen na een scheiding niet altijd minder gaan presteren. Ik kan me voorstellen dat alle spanningen en emoties de schoolprestaties laten verminderen. Zo niet bij mijn dochter. Ze heeft zich volledig op haar schoolwerk gestort. Eigenlijk een beetje te fanatiek begrijp ik nu van de juf.
Waarschijnlijk om te compenseren en te laten zien dat ze het hier wel goed doet.
Oei, dat komt aan. Betekent het misschien dat ze het zichzelf kwalijk neemt dat wij uit elkaar zijn?
De juf heeft het al langer in de gaten, maar liet het erbij. Soms is het voor kinderen een fijne uitlaatklep. Maar sinds kort merkt ze dat er ook boosheid en opstandig gedrag bij komt kijken. Ze reageert ongewoon fel tegen vriendinnetjes en zit vaker alleen. Dat is niets voor haar.
Nu ik erover nadenk, spreekt ze de laatste tijd ook minder af en zie ik haar vriendinnen niet meer zo vaak bij ons thuis.
Hulp voor kinderen na scheiding
Ik zit even met mijn mond vol tanden. Wat moet ik hier nu aan doen. Natuurlijk ga ik meteen met haar praten als ik zo thuis kom. Maar op school, daar heb ik geen zicht op. Gelukkig is de juf goed voorbereid. Ze komt meteen met een oplossing. Er blijkt een schoolmaatschappelijk werkster te zijn die met haar kan praten.
Ik vraag me af waarom mijn dochter hier niets over tegen mij heeft gezegd. Ze is nogal gevoelig, dat weet ik. Misschien was ik zo met mezelf bezig dat ze me niet wilde opzadelen met haar problemen?
Ik vraag de juf of het voldoende zou zijn als ik met haar praat. De juf moedigt het zeker aan, maar geeft ook aan dat het praten met een vreemde vaak een opluchting kan zijn voor kinderen. De gesprekken zijn volledig vertrouwelijk.
Je emoties uiten en je problemen voorleggen aan een vreemde werkt soms nu eenmaal beter dan bij je eigen moeder.
Minder problemen op school
Al snel blijkt dat mijn dochter een vat vol emoties is, die ze al een hele tijd heeft opgeslagen. Ze is een soort wandelende tijdbom geworden. Als een van haar vriendinnetjes iets verkeerd zegt of doet, is het meteen ruzie. Dat zijn haar vriendinnen niet van haar gewend en ze nemen steeds meer afstand. Daardoor krijgt mijn dochter het gevoel dat ze nu ook al verlaten wordt door haar vriendinnen.
Ik ben blij dat de juf aan de bel getrokken heeft. Want de gesprekken met de schoolmaatschappelijk werkster hebben al vrij snel effect. Ook onze gesprekken thuis leveren mij informatie die ik niet eerder opgepikt had. Ze geeft inderdaad zichzelf de schuld dat wij uit elkaar zijn.
Ik vertel haar nu keer op keer dat het niet aan haar ligt. De eerste 100 keer leek het niet binnen te komen, maar langzaamaan lijkt ze het te accepteren. Ook heb ik haar op het hart gedrukt dat ze altijd naar me toe mag komen met haar problemen en zorgen. Ze wordt meer open en vertelt het nu als ze ergens mee zit. Daar ben ik ontzettend blij mee.
Daarnaast heb ik al mijn moed verzameld en ben naar mijn ex gegaan om ook met hem hierover te praten. Een goede samenwerking tussen ouders blijkt de negatieve effecten van een scheiding op kinderen te verkleinen.
Wij hebben ze dit aangedaan. Dan zullen wij er ook hard voor moeten werken om hun pijn te verzachten.