Eerste date na de scheiding, hoe ging dat ook alweer…

Moet je niet weer eens gaan daten?! Daten, ik kreeg de kriebels van dat woord. Daar was ik toch veel te oud voor? Daten,dat doe je als je puber bent of net iets ouder, maar daarna… Nee, ik ging niet op date.

Ik was al ruim twee jaar gescheiden toen vriendinnen me voorzichtig begonnen te vragen of ik niet toe was aan een nieuwe liefde in mijn leven. Eigenlijk was ik net blij dat ik mijn leven een beetje op orde begon te krijgen. Ons nieuwe huisje was aardig aan kant en de kinderen waren goed gewend op hun nieuwe school. Weer een man in mijn leven? Ik moest er eigenlijk niet aan denken. Stel je voor dat hij me liet zitten, daar had ik voorlopig mijn buik van vol.

Stiekem een eerste date na de scheiding

“Ga je mee lunchen?” Het leek een onschuldige vraag. Een van mijn vriendinnen vroeg me mee lunchen in de zomer, gezellig op het strand een hapje eten. Haar vriend zou erbij zijn en nog iemand. Ik zocht er niets achter.

Pas toen we gezellig onderuitgezakt op een loungebank uitkeken over zee drong het tot me door. Ze had een soort double date georganiseerd, zonder dat tegen mij te vertellen. Slim van haar, want als ik het geweten had, was ik niet gekomen.

Het ‘slachtoffer’ dat getackeld was om mij te entertainen bleek een leuke man. Zelf ook nog niet zo lang geleden gescheiden, dus we hadden wel het een en ander met elkaar gemeen. Al was het totaal niet mijn type, toch voelde het fijn om oprechte aandacht te delen. Een fijn, wat diepgaander gesprek te hebben met een man, zonder ruzie zoals met mijn ex.
De aandacht deed me goed en ergens voelde ik weer iets kriebelen, iets wat ik al lang niet meer gevoeld had.

Daten, hoe ging dat ook alweer

In mijn tijd gingen we gewoon naar het café als we mannen wilde ontmoeten. Dat schijnt tegenwoordig anders te gaan. Toen ik me ging verdiepen in het hedendaagse daten voelde ik me ontzettend oud. Alles gaat tegenwoordig online, ook daten.

Aan de andere kant ook wel fijn. Want nu kon ik lekker anoniem achter mijn scherm naar mannen kijken en van alles over ze lezen. Geen ingewikkelde openingszinnen bedenken voor een man die misschien ontzettend tegenviel. Gewoon in mijn slobbertrui met een grote mok thee foto’s kijken. Best handig eigenlijk.

Maar met alleen kijken kwam ik natuurlijk niet verder. Ik zou toch een keer contact moeten leggen.

Ontspannen daten na mijn scheiding

Ik weet nog dat ik daten vroeger al ontzettend spannend vond. Ik was altijd dagen van tevoren al aan het bedenken wat ik moest zeggen, bang voor een oorverdovende stilte. Vaak met het gevolg dat ik tijdens de date, op van de zenuwen, een spraakwaterval werd waar niet tussen te komen was.

Nu was ik volwassen, dan zou ik toch ook beter moeten zijn in daten? Ook al had ik heel lang niet geoefend. Samen met een vriendin bekeek ik mijn favorieten op de datingsites die ik had gevonden. Ze merkte op dat ik wel heel erg op zoek was naar mijn nieuwe ‘ware’.

‘Zou je niet eerst eens wat plezier gaan maken?’ was haar advies. Ja, waarom eigenlijk niet. Ik moest al die krampachtigheid loslaten. Ik kon aan een foto, of tijdens een eerste date, echt niet opmaken of hij wel of niet mijn nieuwe man zou worden. En ik kon ook niet aan hem zien of de kinderen hem leuk zouden vinden. Ik moest mezelf eerst weer eens ‘in de markt’ zetten en openstaan voor nieuwe contacten.

Daten zonder drama

Tijdens mijn eerste date na de scheiding was ik zo zenuwachtig dat ik alle goede adviezen helemaal vergeten was. Ik bleef maar doorzagen over mijn ex en de hele scheiding. Nu was mijn date ook pas gescheiden, waardoor hij het wel begreep, maar gezellig was anders. Er kwam dan ook geen vervolg.

De volgende date verliep beter. Hoewel de man in kwestie in het echt iets tegenviel en toch niet mijn type bleek te zijn had hij wel een hele hoge entertainment waarde. Daardoor hadden we een geweldig leuke avond, waarin we heel wat af hebben gelachen. Hij liet mij weer echt vrouw voelen door zich als een gentlemen te gedragen. Goed voor mijn ego. Een relatie is er niet uit voortgekomen, maar we zijn wel vrienden gebleven en zien elkaar nog regelmatig.

Na een aantal leuke en minder leuke dates heb ik mijn nieuwe ware nog niet gevonden, maar dat geeft niet. Het voelt goed om weer ‘onder de mensen’ te zijn. Te voelen dat ik er nog steeds toe doe. Dat mannen mij nog steeds de moeite waard vinden.

Laat ik daar eerst maar van genieten, mijn volgende man komt nog wel…