Na de scheiding een betrokken vader blijven, hoe doe ik dat?
Vader zijn na de scheiding is nog moeilijker dan ik dacht. Tijdens ons huwelijk had ik vooral in het weekend tijd voor mijn zoontje. Door mijn drukke baan was ik vaak pas laat thuis en dan lag hij al op bed. In het weekend heb ik wel altijd de tijd voor hem genomen. Gelukkig maar, want anders was het nu nog moeilijker geweest.
Ik zag mijn zoontje toen al weinig, maar na de scheiding is dat nog minder geworden. Tijdens de scheiding heeft mijn ex er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik mijn zoontje helemaal niet meer zou zien. Ze kwam met de meest kwetsende theorieën. Volgens haar kon ik helemaal niet voor mijn zoontje zorgen, zou ik hem niet eens een boterham voor kunnen zetten.
Gelukkig heb ik via de rechter toch een omgangsregeling gekregen. Ik zie mijn zoontje nu om het weekend. Door de grote tussenpauzes is het soms lastig om betrokken te blijven bij zijn leven. Wat heeft hij in de tussentijd meegemaakt, wat speelt er in zijn hoofd?
Ik wil er zijn voor mijn zoontje na de scheiding
Natuurlijk heb ik deze hele situatie nooit gewild, zeker niet voor mijn zoontje. Ik zie hoeveel verdriet het hem doet, maar samen blijven was gewoon geen optie meer. Er waren steeds meer ruzies en de constante gespannen sfeer was voor hem ook niet goed.
Ik zal er nu het best van moeten maken. Zeker omdat ik hem zo weinig zie wil ik alles halen uit de tijd die we samen hebben. In het begin vond ik dit erg lastig. Ik had geen idee waar ik met hem over moest praten als ik hem eindelijk weer zag.
Tijdens mijn huwelijk was zijn moeder de grote organisator. Verjaardagen, feestjes, school en speelafspraken werden door haar geregeld. ’s Avonds kreeg ik regelmatig een samenvatting van wat er voorgevallen was die dag. Deze informatie kreeg ik na de scheiding niet meer.
Toch wilde ik weten wat er gebeurde in het leven van mijn kind, zodat ik met hem op hetzelfde niveau kon blijven praten.
Daarnaast vind ik het meer dan ooit van belang dat ik er op belangrijke momenten voor hem ben. De opvoering van zijn musical, daar wil ik bij zijn. Die belangrijke voetbalwedstrijd wil ik zien en de spreekbeurt waar hij zo zenuwachtig voor was, ik wil weten hoe het gegaan is in de klas.
Vroeger werd ik eraan herinnert door mijn ex, nu moet ik dit op de een of andere manier zelf bijhouden.
Vader zijn na de scheiding
Ik zie dat het mijn zoontje kwetst als ik, voor hem, belangrijke dingen vergeet. Het doet mij zeer als ik hoor dat hij met zijn moeder, opa en oma een dagje weg gaat. Liever was ik meegegaan, zoals vroeger. Maar voor hem is het belangrijk, hij heeft het naar zijn zin en wil daarover vertellen.
Na de scheiding heb ik een paar blunders begaan. Belangrijke dingen vergat ik en ik kwam hem een keer te laat ophalen, omdat ik een andere tijd in mijn hoofd had. Dat zou me niet meer gebeuren. Vanaf die tijd hou ik een agenda bij, speciaal voor mijn zoon. Daarin hou ik alles bij. Van de afspraken over de regeling, tot alle belangrijke dingen die mijn zoontje mij vertelt of gaat doen.
Zelfs een afspraak bij de dokter of tandarts zet ik erin, omdat ik weet dat hij daar altijd zenuwachtig voor is. Ik wil mijn zoontje laten weten en voelen dat ik altijd aan hem denk.
Contact met mijn zoontje na de scheiding
Contact houden met mijn zoontje was na de scheiding erg lastig. Zeker toen hij nog kleiner was liep het contact altijd via zijn moeder. Mijn ex hield me soms expres bij hem weg of zei dat hij er niet was als ik belde. Ondertussen is hij wat groter geworden en heeft een mobiel. Veel eerder dan we tijdens ons huwelijk hadden besproken, want eigenlijk ben ik erop tegen dat kinderen zo jong al een eigen mobiel hebben.
Toch ben ik er nu blij mee. Hierdoor kunnen we veel makkelijker contact houden. Als hij een spreekbeurt moet houden kan ik hem even een berichtje sturen om hem succes te wensen. Heeft hij een feestje gehad bij een van zijn vriendjes, dan bel ik hem om te vragen hoe het was. Ik merk dat dit onze band versterkt.
Het kost moeite om alles bij te houden, maar dat is het mij meer dan waard.